Fieldtrip The Sand

Organisatie
Op 21 mei 2010 ben ik met een fieldtrip meegegaan naar The Sand in Amsterdam. Om half 1 kwamen we bij het bedrijf aan. Na een kort welkomstwoordje door de bedrijfsleider Nora, kregen we meteen uitgebreide lunch aangeboden. Na de lunch gaf de bedrijfsleider een presentatie. De dag werd afgesloten met een interactieve opdracht.

The Sand is een beachsport- en evenementenlocatie in Amsterdam. Het is van oorsprong gebouwd met de bedoeling om als beachsport locatie te fungeren. Er zijn dan ook zes zandvelden geplaatst, waar diverse beachsporten op kunnen worden gespeeld. De inkomsten van dit aanbod zijn echter beperkt. Daarom dat The Sand zich ook profileert als evenementenlocatie.
In de laatste jaren hebben ze een vergunning gekregen van de gemeente Amsterdam om in het weekend evenementen te houden. Verscheidene nachtevenementen, alle van ander kaliber, kunnen hier worden gegeven. Het gaat hierbij om zowel bedrijfsevenementen als publieksevenementen. The Sand mag in de nachten tot zo’n 3000 bezoekers binnen laten. De feesten zijn dan ook van grote omvang. De totale oppervlakte van the Sand bestaat uit 2700 m2.

The Sand profileert zich niet alleen als locatie, kleine evenementen organiseren zij ook zelf. Zo bieden ze arrangementen aan voor personeelsfeesten, die zowel verschillen in prijs als in activiteiten. Ze organiseren echter geen grote publieks- of bedrijfsevenementen zelf. Wel helpen ze – indien zij zijn ingeschakeld als locatie – evenementenbureaus mee met het regelen van de drank, aankleding, opbouw, etc.

De eigenaar van The Sand is Ed de Wit. De Wit Holding B.V. heeft tevens ook 5 andere bedrijven op zijn naam staan, waaronder De Wit Drankengroothandel B.V en de Wit Events B.V.
The Sand heeft 6 mensen vast in dienst. De medewerkers zijn onderverdeeld in de volgende afdelingen:
- Afdeling Beachsport
- Afdeling Sales
- Afdeling Communication
- Afdeling Events
- Afdeling Food & Beverage
Boven deze afdelingen staat de bedrijfsleider, die tevens het eerste contactpunt is voor de klant.
Daarnaast zijn er zo’n 70 oproepkrachten werkzaam bij The Sand. Deze zijn in dienst van De Wit Holding B.V. Ook werken er 2 stagiaires.

In de presentatie van de bedrijfsleider kwamen verder punten naar voren als de geschiedenis van het complex, statische gegevens over evenementen, stageplaatsen die het bedrijf aanbood, etc. Na de presentatie kregen we een interactieve opdracht die we moesten maken en presenteren. Het was de bedoeling dat we voor het schoonmakerbedrijf Clean & Co invulling gaven aan hun personeelsfeest in The Sand. Uiteindelijk heb ik de presentatie gegeven, waarin ik ook het budget besprak.


Mijn kijk op het bedrijf
Uit de presentatie van Nora bleek dat de Sand te maken heeft gehad met veel tegenslagen. Doorzettingsvermogen heeft ervoor gezorgd dat ze nu weer de goede kant opgaan. De evenementensector is erg conjunctuurgevoelig en dat ben ik me door haar presentatie nog meer gaan realiseren. Verder is het bedrijf erg dynamisch, ze bieden dan ook veel mogelijkheden met de middelen die ze hebben.

Alhoewel de presentatie me erg boeide en de sfeer in het bedrijf me erg aanstond, zou ik niet graag in dienst willen zijn van The Sand. Zij dienen vooral als locatie van evenementen, waardoor ze nooit gehele evenementen van begin tot eind kunnen organiseren. De functies beperken zich dan ook en wat mij nu juist zo trekt aan de evenemententak is de breedte van het vak. Als evenementenbureau bijvoorbeeld, krijg je de mogelijkheid om allerlei verschillende functies te vervullen, die verschillen van het regelen van een locatie tot het verkopen van de kaartjes. Dat is bij The Sand niet het geval.


Leerpunten en bijdrage van mijn werkveldoriëntatie
Wat ik vooral heb geleerd van deze fieldtrip, is het feit dat evenementenlocaties ook puur als locatie kunnen dienen. Ik dacht dat locaties ook vaak zelf evenementen organiseerde, maar bij de meeste is dit niet het geval. Ik had nog nooit een evenementenlocatie bezocht, dus in die zin is deze werkveldoriëntatie erg nuttig geweest. The Sand heeft een duidelijk beeld geschept over de taken die zij vervullen, het punt wat zij innemen in de vrijetijdsbranche en hoe zij contacten onderhouden met hun klanten. Ik kijk dan ook met een leerzaam gevoel terug op de fieldtrip.

Studiereis Kopenhagen

Op 19 April 2010 heb ik samen met zo’n 30 andere studenten een bezoek gebracht aan Kopenhagen, waar we die week 5 dagen zijn verbleven. Door de as wolk waar die week veel ophef over was, vertrokken we een dag later dan dat gepland was. Deze was tevens ook de schuldfactor van het feit dat het IFEA Congres werd afgelast. Het IFEA Congres (ofwel International Festival and Event Association) wordt jaarlijks in een andere Europese stad gehouden. Voor de vrijetijdssector biedt het een grote mogelijkheid in aanraking te komen met andere bedrijven en je netwerk te verbreden. Men kan hier in contact komen met beleidsmakers, publieke organisaties, leveranciers, etc. Dit congres zou een aanwinst zijn voor mijn werkveldoriëntatie, maar helaas ging het niet door.

Toch vond ik de studiereis erg leuk en interessant. Ik heb veel kennis opgedaan over vrijetijdsgerelateerde bedrijven in Kopenhagen en zo mijn internationale kijk verbreed.

Omdat we met de bus naar Kopenhagen vertrokken, kwamen we pas dinsdagochtend in de stad aan. We hebben toen de bedrijven DGI-byen en Club Vega bezocht. DGI-byen was een groot centrum voor publieke en zakelijke evenementen. In de verschillende vestigingen kon men veel activiteiten ondernemen. Zo waren er op het moment dat wij het bedrijf bezochten, veel basisschoolklassen met gymnastiek bezig in de zalen. ’S Avonds konden deze zalen dienen voor productpresentaties of feesten. Zo kwamen we ook in het zwembad, waar men de mogelijkheid had om op het water een vloer te leggen, zodat zelfs de zwembadruimte voor andere doeleinden kon worden gebruikt. Tevens hadden ze locaties in hun bezit die bedoeld waren voor beurzen of congressen. Al bij al was het een zeer innoverend en inspirerend bedrijf. Het bedrijf paste wel beter bij de Leisure Project specialisatie, dan bij de EVM. We hebben het bezoek afgesloten met een interactieve opdracht, waarbij we activiteiten moesten bedenken die de oudere bevolkingslaag (55+) naar DGI-byen kon trekken.

Ook hebben we de eerste dag een bezoek gebracht aan Club Vega. Dit was een van de grootste en oudste uitgaanscentra van Kopenhagen. Ook in dit bedrijf hebben we een rondleiding en presentatie gehad, afsluitend met een interactieve opdracht. Het bedrijf gaf veel aandacht aan het creëren van een intieme sfeer. Zo traden artiesten als Kelly Clarkson er op en altijd bleef het intieme contact met het publiek centraal staan. Anders dan in andere uitgaanscentra legde zij hier de nadruk op. Er werden dan ook geen grote houseparty’s of dergelijke gegeven, maar nieuwe, veelal alternatieve muziekprogramma’s werden er gedraaid. Het bedrijf onderscheidde zich duidelijk van andere uitgaanscentrums in Kopenhagen en dit vond ik erg boeiend om te horen.

De tweede dag zijn we naar de Copenhagen Business School gegaan. Dit was een economische universiteit in Kopenhagen. Hier hebben we een presentatie gekregen van een hoogleraar die werkzaam was op de universiteit. Hij vertelde ons wat de universiteit te bieden had, hoe het studeersysteem in Denemarken in elkaar steekt, wat de mogelijkheden zijn voor de toekomst met een diploma van hun universiteit, etc. De man legde de nadruk sterk op de toekomstgerichtheid, een gegeven wat volgens hem van meest essentiële waarde was. Ik vond de presentatie erg interessant en heb me na de presentatie ook voorgenomen nog ooit op zo’n universiteit een cursus te volgen. Zo wil ik mezelf ook onderscheiden van andere studenten, waardoor ik in de toekomst meer te bieden heb.

De tweede dag hebben we ook de Carlsberg Bierbrouwerij bezocht, een bierbrouwerij met een groot marktaandeel op de Europese markt. Het bezoek sloot niet erg aan bij EVM, omdat de bierbrouwerij niets van doen had met evenementen. Toch was het bezoek erg interessant. De Carlsberg Bierbrouwerij is een erg groot bedrijf, die zelfs toekomstplannen heeft om een gehele stad te stichting. Tijdens het bezoek hebben we een rondleiding gekregen door de verscheidene gebouwen van de bierbrouwerij en hebben we zelfs in het 7km lange wegenstelsel gelopen, wat onder de grond van het bedrijventerrein is gevestigd. Hier werden vroeger de bieren opgeslagen en gedeeltelijk gebrouwen. Tijdens de presentatie zijn aspecten als de historie van het bedrijf, de bierbrouwprocessen en de toekomstplannen verteld. In die zin heeft het dan ook zeker bijgedragen aan mijn werkveldoriëntatie, omdat ik nog nooit een bezoek had gebracht aan zo’n groot bedrijf. Het bezoek hebben we afgesloten met een bierproeverij.

Donderdag stond eigenlijk het IFEA Congres op de planning, maar omdat deze niet door kon gaan, hebben we een fietstocht gehouden door Kopenhagen. Net als in Nederland is de fiets in Kopenhagen het meest gebruikte vervoersmiddel. Ik was persoonlijk erg blij dat we door Kopenhagen gingen fietsen, omdat we de afgelopen twee dagen nog niets hadden gezien van de stad. Tijdens de fietstocht zijn we langs het oude centrum van Kopenhagen gereden, hebben we verschillende pleinen en bezienswaardigheden bezocht en zo konden we een sfeerimpressie opdoen van de stad. De stad Kopenhagen is erg geschikt voor evenementen: de vele pleinen en horecagelegenheden bieden daar alle mogelijkheden toe. De fietstocht hebben we afgesloten met een bezoek aan het Cristiana Dorp, het grootste hippiedorp van Europa. Uiteraard was dit erg leuk om te zien.

Vrijdag 23 april zijn we met de bus weer vertrokken richting Breda, waar we om 3 uur ’s nachts aankwamen. Ik kijk met een zeer voldaan gevoel terug op de studiereis en kan de opgedane kennis zeker gebruiken in de toekomst. De reis was niet alleen erg leerzaam, maar ook erg gezellig!

Fieldtrip Skidôme

Organisatie
Op woensdag 2 december 2009 ben ik met een fieldtrip meegegaan naar het Sneeuwattractiepark Skidôme, wat in Rucphen ligt. De eigenaar van het park ontving ons en heeft ons meteen een rondleiding gegeven in het park. Skidôme presenteert zichzelf als het gezelligste sneeuwattractiepark van Nederland en België. Het bestaat vanaf 1995 en was hiermee het eerste Sneeuwattractiepark van Nederland. Het park is relatief klein, vooral in vergelijking met andere sneeuwattractieparken. Hij liet ons onder andere de skibaan, het café en de kleedruimten zien. De skipiste is zo’n 160 meter lang en 25 meter breed. Na je sportief te hebben uitgeleefd op deze piste, kun je na afloop genieten van een hapje of drankje in ‘de Nederlandse Alp’, het café-restaurant van het park. De skipistes zijn geschikt voor beginnende en gevorderde skiërs of snowboarders. Er is naast de grote ski-piste namelijk ook een kleine helling, waar lessen worden gegeven aan beginners om de tactieken onder de knie te krijgen.
Skidôme biedt echter nog meer faciliteiten aan. Zo zit er een VVV-agentschap en sportwinkel in het pand gevestigd en is er voor de kinderen een speelhoek ingericht: de Kids Klup. Ook heeft Skidôme een eigen sneeuwmachine, die zij ook verhuren aan particulieren. De sneeuwmachine bezorgt sneeuw op iedere locatie, tot 35° C.

Na de rondleiding heeft de eigenaar ons een presentatie gegeven over zijn bedrijf, waarbij o.a. de concurrentieanalyse, marketingpraktijken en uitbreidingsplannen aan de orde kwamen. Ski-dôme heeft een tijd een monopolistische positie gehad in Nederland, maar na enige jaren kwamen er meer sneeuwattractieparken in Nederland en kreeg hij te maken met concurrenten. Niet alle sneeuwattractieparken zien ze echter als concurrenten: dat ligt vooral aan het aanbod van het betreffende park en de doelgroep waarop het betreffende park zich specificeert. Skidôme richt hun marketing vooral op gezinnen. Hun aanbod is ook niet dermate groot dat zij SnowWorld in Landgraaf als concurrent zien.

Omdat het park inmiddels wat is verouderd, heeft de eigenaar grote plannen om het park uit te breiden. Skidôme wil een tweede piste, die twee keer zo groot is als de piste die nu hebben. Daarnaast wil hij Europa’s eerste permanente slee- en tubebaan, Europa’s eerste permanente ijskartbaan met elektrische karts en een nieuw skicafé met 300 zitplaatsen bouwen. Door deze uitbreidingsplannen hoopt de eigenaar zich te onderscheiden van concurrenten en op die manier de vraag groot te houden. Wat mij dan ook opviel aan het bedrijf, is dat ze niet bang zijn om risico’s te nemen. Uiteraard heeft hij deze plannen wel goed doordacht.


Mijn kijk op het bedrijf
In de eerste instantie vond ik Skidôme er wat verouderd uitzien en had ik niet het idee dat ze nog goed in de markt lagen. Toen de eigenaar echter met zijn presentatie begon, kwam er een hele andere kant van het bedrijf naar boven. Ze zijn dagelijks erg doelgericht bezig met de marketing van het bedrijf en proberen zich op verschillende manier te profileren naar de buitenwereld.
Ook proberen ze zoveel mogelijk te bereiken met de middelen die ze in bezit hebben. Zo verhuren ze hun zalen ook aan particulieren voor presentaties, verhuren ze de sneeuwmachine, is er veel mogelijk in het restaurant en zijn ze 365 dagen per jaar open.
Wat echter een verbeterpunt voor ze is, is het scheppen van hoge verwachtingen in de toekomst. Door het optimisme over de toekomstplannen, leek de eigenaar te vergeten dat er zich ook tegenslagen voor kunnen doen. Hier moet hij echter wel rekening mee houden.

Ook al vindt het bedrijf erg innoverend en inspirerend, ik zou hier niet graag als medewerker willen werken. De werkomgeving is altijd hetzelfde en je komt er niet met verschillende soorten mensen in aanraking. Wel krijg je als medewerker verschillende taken en zo blijven je werkzaamheden niet beperkt tot een afdeling. Toch interesseert de wintersport mij te weinig om hier structureel werkzaam te zijn. De eigenaar benadrukte nog dat het belangrijk was om je werk met passie te doen, dat zou ik in deze branche niet kunnen.


Leerpunten en bijdrage werkveldoriëntatie
Ik vond het zeer nuttig om naar deze fieldtrip te zijn gegaan. Ik had me tot dan toe namelijk nog helemaal niet verdiept in de sportwereld van de vrijetijdsbranche. Door deze fieldtrip ben ik meer te weten gekomen over de manier van werken in de sportwereld. Mijn belangrijkste leerpunt is dan ook wel het feit dat je als bedrijf risico’s moet durven nemen en moet blijven investeren om je bezoekers te blijven trekken.
Op het moment dat ik deze fieldtrip heb ondernomen, zat ik nog in het eerste jaar. Ik heb mede door deze fieldtrip een betere specialisatiekeuze kunnen maken. De sportmarkt is vast leuk, maar mijn interesse ligt ergens anders.